Dnia powoli ubywa i każdego dnia wcześniej robi się ciemno – jesień skrada się wielkimi krokami. Pewnie dlatego coraz częściej mrok zastaje mnie podczas prac w ogrodzie. 😉 Ręce już bolą od zapełniania słoiczków plonami zebranymi w sadzie i ogrodzie, a nogi od godzin wystanych przy kuchence– a końca nie widać, bo nadchodzi kolej na zaprawianie buraczków i kiszenie kapusty. Na dodatek głowa pęka od zastanawiania się gdzie to całe dobrodziejstwo w tym roku upchnąć, bo spiżarnia już pęka w szwach, jednak jestem pełna determinacji, bo czuję w kościach, że to będzie śnieżna zima. 🙂